Bartholomaeus
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek Βαρθολομαῖος (Bartholomaîos), from Aramaic בַּר תַּלְמַי (bar tolmai, “son of Tolmai”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [bar.tʰɔ.ɫɔˈmae̯.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [bar.t̪o.loˈmɛː.us]
Proper noun
Bartholomaeus m sg (genitive Bartholomaeī); second declension
Declension
Second-declension noun, singular only.
| singular | |
|---|---|
| nominative | Bartholomaeus |
| genitive | Bartholomaeī |
| dative | Bartholomaeō |
| accusative | Bartholomaeum |
| ablative | Bartholomaeō |
| vocative | Bartholomaee |
Descendants
- → Catalan: Bartomeu
- → Czech: Bartoloměj
- → Danish: Bartholomeus
- → Dutch: Bartolomeüs
- → French: Barthélemy
- → Wolof: Bartelemi
- → German: Bartholomäus
- → English: Bartholomew
- → Estonian: Bartolomeus
- → Finnish: Bartolomeus
- → Galician: Bartolomeu
- → Hungarian: Bertalan
- → Italian: Bartolomeo
- → Japanese: バルトロマイ (Barutoromai)
- → Korean: 바르톨로메오 (Bareutollome'o)
- → Chinese: 巴尔多禄茂 (Bā'ěrduōlùmào)
- → Chinese: 巴多罗买 (Bāduōluómǎi)
- → Lithuanian: Baltramiejus
- → Old Swedish: Bartolomeus, Bartholomeus
- Swedish: Bartolomeus, Bartholomeus
- → Polish: Bartłomiej
- → Portuguese: Bartolomeu
- → Romanian: Bartolomeu
- Sicilian: Vàrtulu
- → Slovak: Bartolomej
- → Slovene: Jernej
- → Spanish: Bartolomé
- → Swedish: Bartolomaios
- → Venetan: Bortoło