Birecik

English

Alternative forms

  • Birejik

Etymology

From Turkish Birecik.

Proper noun

Birecik

  1. a town of Şanlıurfa Province of Turkey, on the River Euphrates

Translations

Anagrams

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish بيره جك, from Ancient Greek Βίρθα (Bírtha).

Pronunciation

  • IPA(key): /bi.ɾe.dʒik̟/

Proper noun

Birecik

  1. a town and district of Şanlıurfa Province, Turkey

Declension

Declension of Birecik
singular plural
nominative Birecik Birecikler / Birecik'ler
accusative Birecik'i Birecikleri / Birecik'leri
dative Birecik'e Bireciklere / Birecik'lere
locative Birecik'te Bireciklerde / Birecik'lerde
ablative Birecik'ten Bireciklerden / Birecik'lerden
genitive Birecik'in Bireciklerin / Birecik'lerin
Possessive forms of Birecik
singular plural
benim (my) Birecik'im Bireciklerim
Birecik'lerim
senin (your) Birecik'in Bireciklerin
Birecik'lerin
onun (his/her/its) Birecik'i Birecikleri
Birecik'leri
bizim (our) Birecik'imiz Bireciklerimiz
Birecik'lerimiz
sizin (your) Birecik'iniz Birecikleriniz
Birecik'leriniz
onların (their) Birecik'i
Birecikleri
Birecik'leri
Birecikleri
Birecik'leri

Derived terms

  • Birecikli