Bogumił

From Bogu +‎ miły. First attested in 1136.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bɔɡumʲiɫ/
• IPA^(key): (15^th CE) /bɔɡumʲiɫ/

Bogumił m animacy unattested

1. a male given name
   • 1440, rękopiśmienne ekscerpty - glosy z rozariusza z rękopisu znajdującego się w zbiorach Biblioteki Klasztornej oo. Paulinów na Jasnej Górze pod sygn. II 25 z r. 1444, page 258r:

     Teophilus est proprium nomen viri vlg. Bogumyl Et dicitur a teos grece quod est Deus latine et philos amor quasi in amore Dei *existans

     [Teophilus est proprium nomen viri vlg. Bogumił Et dicitur a teos grece quod est Deus latine et philos amor quasi in amore Dei *existans]

• Polish: Bogumił

• Witold Taszycki, editor (1965-1967), “Bogumił”, in Słownik staropolskich nazw osobowych (in Polish), volume 1, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, page 196
• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “Bogumił”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

• IPA^(key): /bɔˈɡu.miw/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -umiw
• Syllabification: Bo‧gu‧mił

Inherited from Old Polish Bogumił. By surface analysis, Bogu +‎ miły.

Bogumił m pers (female equivalent Bogumiła)

1. a male given name
2. a male surname

Bogumił f (indeclinable)

1. a female surname

See the etymology of the corresponding lemma form.

Bogumił f

1. genitive plural of Bogumiła

• Bogumił in Polish dictionaries at PWN
• “Bogumił”, in Internetowy słownik nazwisk w Polsce [Internet dictionary of surnames in Poland], 2022