Bucak
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish بوجاق
Proper noun
Bucak
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Bucak | Bucaklar / Bucak'lar |
| accusative | Bucak'ı | Bucakları / Bucak'ları |
| dative | Bucak'a | Bucaklara / Bucak'lara |
| locative | Bucak'ta | Bucaklarda / Bucak'larda |
| ablative | Bucak'tan | Bucaklardan / Bucak'lardan |
| genitive | Bucak'ın | Bucakların / Bucak'ların |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Bucak'ım | Bucaklarım Bucak'larım |
| senin (your) | Bucak'ın | Bucakların Bucak'ların |
| onun (his/her/its) | Bucak'ı | Bucakları Bucak'ları |
| bizim (our) | Bucak'ımız | Bucaklarımız Bucak'larımız |
| sizin (your) | Bucak'ınız | Bucaklarınız Bucak'larınız |
| onların (their) | Bucak'ı Bucakları Bucak'ları |
Bucakları Bucak'ları |
Derived terms
- Bucaklı
Further reading
- Nişanyan, Sevan (2010–) “Bucak”, in Nişanyan Yeradları: Türkiye ve Çevre Ülkeler Yerleşim Birimleri Envanteri [Index Anatolicus: An inventory of place names of Turkey and surrounding countries] (in Turkish)