Caia
Latin
Pronunciation
- (original)
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈɡaː.i.a]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈɡaː.i.a]
- (later)
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈɡaː.ja]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈɡaː.ja]
- (hypercorrect)
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈkaː.i.a]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈkaː.i.a]
- (hypercorrect)
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈkaː.ja]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈkaː.ja]
Proper noun
Cāia f (genitive Cāiae, masculine Cāius); first declension
- alternative form of Gāia
Usage notes
- 1876, "C" in the Encyclopædia Britannica, 9th ed., Vol. IV, page 616:
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Cāia | Cāiae |
| genitive | Cāiae | Cāiārum |
| dative | Cāiae | Cāiīs |
| accusative | Cāiam | Cāiās |
| ablative | Cāiā | Cāiīs |
| vocative | Cāia | Cāiae |
References
- “Caia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Caia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.