Cantabrus
Latin
Etymology
From Cantabria.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈkan.ta.brʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈkan̪.t̪a.brus]
Noun
Cantabrus m sg (genitive Cantabrī, feminine Cantabra); second declension
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | masculine | feminine | ||
| nominative | Cantabrus | Cantabra | Cantabrī | Cantabrae | |
| genitive | Cantabrī | Cantabrae | Cantabrōrum | Cantabrārum | |
| dative | Cantabrō | Cantabrae | Cantabrīs | Cantabrīs | |
| accusative | Cantabrum | Cantabram | Cantabrōs | Cantabrās | |
| ablative | Cantabrō | Cantabrā | Cantabrīs | Cantabrīs | |
| vocative | Cantabre | Cantabra | Cantabrī | Cantabrae | |