Carchedonius
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek Καρχηδόνῐος (Karkhēdónĭos, “Carthaginian”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kar.kʰeːˈdɔ.ni.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kar.keˈd̪ɔː.ni.us]
Adjective
Carchēdonius (feminine Carchēdonia, neuter Carchēdonium); first/second-declension adjective
- synonym of Carthāginiēnsis (“Carthaginian”)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | Carchēdonius | Carchēdonia | Carchēdonium | Carchēdoniī | Carchēdoniae | Carchēdonia | |
| genitive | Carchēdoniī | Carchēdoniae | Carchēdoniī | Carchēdoniōrum | Carchēdoniārum | Carchēdoniōrum | |
| dative | Carchēdoniō | Carchēdoniae | Carchēdoniō | Carchēdoniīs | |||
| accusative | Carchēdonium | Carchēdoniam | Carchēdonium | Carchēdoniōs | Carchēdoniās | Carchēdonia | |
| ablative | Carchēdoniō | Carchēdoniā | Carchēdoniō | Carchēdoniīs | |||
| vocative | Carchēdonie | Carchēdonia | Carchēdonium | Carchēdoniī | Carchēdoniae | Carchēdonia | |
Related terms
References
- “Carchedonius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Carchēdŏnĭus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 265.
- Carchedonius in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 1, Hahnsche Buchhandlung