Coislinianus
Latin
Etymology
Coislinius (“Coislin”) + -ānus
Adjective
Coisliniānus (feminine Coisliniāna, neuter Coisliniānum); first/second-declension adjective
- (New Latin) of, pertaining to, catalogued by, or commissioned by Armand de Camboust, duc de Coislin (1635–1702) and/or Henri-Charles du Cambout de Coislin (1665–1732)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | Coisliniānus | Coisliniāna | Coisliniānum | Coisliniānī | Coisliniānae | Coisliniāna | |
| genitive | Coisliniānī | Coisliniānae | Coisliniānī | Coisliniānōrum | Coisliniānārum | Coisliniānōrum | |
| dative | Coisliniānō | Coisliniānae | Coisliniānō | Coisliniānīs | |||
| accusative | Coisliniānum | Coisliniānam | Coisliniānum | Coisliniānōs | Coisliniānās | Coisliniāna | |
| ablative | Coisliniānō | Coisliniānā | Coisliniānō | Coisliniānīs | |||
| vocative | Coisliniāne | Coisliniāna | Coisliniānum | Coisliniānī | Coisliniānae | Coisliniāna | |