Corinensis
Latin
Etymology
From Corinium (“Cirencester”) + -ēnsis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɔ.rɪˈnẽː.sɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ko.riˈnɛn.sis]
Adjective
Corinēnsis (neuter Corinēnse); third-declension two-termination adjective
- Cirencestrian: of or from ancient Corinium or modern Cirencester
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | Corinēnsis | Corinēnse | Corinēnsēs | Corinēnsia | |
| genitive | Corinēnsis | Corinēnsium | |||
| dative | Corinēnsī | Corinēnsibus | |||
| accusative | Corinēnsem | Corinēnse | Corinēnsēs Corinēnsīs |
Corinēnsia | |
| ablative | Corinēnsī | Corinēnsibus | |||
| vocative | Corinēnsis | Corinēnse | Corinēnsēs | Corinēnsia | |