Cosariticus
Latin
Etymology
Cosar + Ancient Greek -τῐκός (-tĭkós).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɔ.saˈrɪ.tɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ko.s̬aˈriː.t̪i.kus]
Adjective
Cosariticus (feminine Cosaritica, neuter Cosariticum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | Cosariticus | Cosaritica | Cosariticum | Cosariticī | Cosariticae | Cosaritica | |
| genitive | Cosariticī | Cosariticae | Cosariticī | Cosariticōrum | Cosariticārum | Cosariticōrum | |
| dative | Cosariticō | Cosariticae | Cosariticō | Cosariticīs | |||
| accusative | Cosariticum | Cosariticam | Cosariticum | Cosariticōs | Cosariticās | Cosaritica | |
| ablative | Cosariticō | Cosariticā | Cosariticō | Cosariticīs | |||
| vocative | Cosaritice | Cosaritica | Cosariticum | Cosariticī | Cosariticae | Cosaritica | |
Related terms
References
- Halevi, Judah with trans. Johannes Buxtorf the Younger (Johannes Buxtorfius) (1660) Liber Cosri[1], Basel