Dedeağaç
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish دده آغاچ (dede ağaç); equivalent to dede (“grandfather; old man”) + ağaç (“tree”).
Pronunciation
- IPA(key): [dɛdɛɑɰɑt͡ʃ], [dɛdɛɑːˈɑt͡ʃ]
- Hyphenation: De‧de‧a‧ğaç
Proper noun
Dedeağaç
- Alexandroupoli (a city in Greece)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Dedeağaç | Dedeağaçlar / Dedeağaç'lar |
| accusative | Dedeağaç'ı | Dedeağaçları / Dedeağaç'ları |
| dative | Dedeağaç'a | Dedeağaçlara / Dedeağaç'lara |
| locative | Dedeağaç'ta | Dedeağaçlarda / Dedeağaç'larda |
| ablative | Dedeağaç'tan | Dedeağaçlardan / Dedeağaç'lardan |
| genitive | Dedeağaç'ın | Dedeağaçların / Dedeağaç'ların |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Dedeağaç'ım | Dedeağaçlarım Dedeağaç'larım |
| senin (your) | Dedeağaç'ın | Dedeağaçların Dedeağaç'ların |
| onun (his/her/its) | Dedeağaç'ı | Dedeağaçları Dedeağaç'ları |
| bizim (our) | Dedeağaç'ımız | Dedeağaçlarımız Dedeağaç'larımız |
| sizin (your) | Dedeağaç'ınız | Dedeağaçlarınız Dedeağaç'larınız |
| onların (their) | Dedeağaç'ı Dedeağaçları Dedeağaç'ları |
Dedeağaçları Dedeağaç'ları |
Derived terms
- Dedeağaçlı