Duivendrecht
Dutch
Etymology
First attested as doevendrecht in 1308. From Middle Dutch Dovendrecht. Compound of Middle Dutch Doeve (a personal name) and -drecht (“ferry, watercourse”). The first element was gradually reinterpreted to the plural form of duif (“pigeon”).
Compare Duiveland, Duiven, Duivendijke and Duivenvoorde.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdœy̯.və(n)ˌdrɛxt/
- Hyphenation: Dui‧ven‧drecht
Proper noun
Duivendrecht n
Derived terms
- Duivendrechter
- Duivendrechts
References
- van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) “duivendrecht”, in Nederlandse plaatsnamen verklaard[1] (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN
- Van Osta, W., 'Drecht en drecht-namen', Naamkunde 28 (issue 1-2) (1996) pp. 51-77.