Engin
Turkish
Etymology
From engin (“vast”).
Pronunciation
- IPA(key): /ɛnˈɡin/
Proper noun
Engin
- a male given name
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Engin | Enginler |
| accusative | Engin'i | Enginleri |
| dative | Engin'e | Enginlere |
| locative | Engin'de | Enginlerde |
| ablative | Engin'den | Enginlerden |
| genitive | Engin'in | Enginlerin |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Engin'im | Enginlerim Engin'lerim |
| senin (your) | Engin'in | Enginlerin Engin'lerin |
| onun (his/her/its) | Engin'i | Enginleri Engin'leri |
| bizim (our) | Engin'imiz | Enginlerimiz Engin'lerimiz |
| sizin (your) | Engin'iniz | Enginleriniz Engin'leriniz |
| onların (their) | Engin'i Enginleri Engin'leri |
Enginleri Engin'leri |