Ereğli
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish ارگلی (Ereğli), from Ancient Greek Ἡράκλεια (Hērákleia).
Pronunciation
- IPA(key): /ɛ.ɾeː.li/
Proper noun
Ereğli
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Ereğli | Ereğliler / Ereğli'ler |
| accusative | Ereğli'yi | Ereğlileri / Ereğli'leri |
| dative | Ereğli'ye | Ereğlilere / Ereğli'lere |
| locative | Ereğli'de | Ereğlilerde / Ereğli'lerde |
| ablative | Ereğli'den | Ereğlilerden / Ereğli'lerden |
| genitive | Ereğli'nin | Ereğlilerin / Ereğli'lerin |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Ereğli'm | Ereğlilerim Ereğli'lerim |
| senin (your) | Ereğli'n | Ereğlilerin Ereğli'lerin |
| onun (his/her/its) | Ereğli'si | Ereğlileri Ereğli'leri |
| bizim (our) | Ereğli'miz | Ereğlilerimiz Ereğli'lerimiz |
| sizin (your) | Ereğli'niz | Ereğlileriniz Ereğli'leriniz |
| onların (their) | Ereğli'si Ereğlileri Ereğli'leri |
Ereğlileri Ereğli'leri |
Derived terms
- Ereğlili