Europaeus
See also: europaeus
Latin
Alternative forms
Etymology
From Eurōpa + -eus (suffix forming an adjective), direct equivalent of Ancient Greek Εὐρωπαῖος (Eurōpaîos) from Εὐρώπᾱ (Eurṓpā, “Europe”) + -ῐος (-ĭos, “belonging to”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɛu̯.roːˈpae̯.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [eu̯.roˈpɛː.us]
Adjective
Eurōpaeus (feminine Eurōpaea, neuter Eurōpaeum); first/second-declension adjective
- of or belonging to Europa
- 8, Ovid, Metamorphoses, book 8, line 23:
- Noverat ante alios faciem ducis Europaei,/ Plus etiam quam nosse sat est. (son of Europa, i.e. Minos)
- (please add an English translation of this quotation)
- 8, Ovid, Metamorphoses, book 8, line 23:
- of or belonging to Europe, European
- flor. 44 BC, Cornelius Nepos, Vitae, “Eumenes”, chapter 18, section 3:
- praefecerat hunc Perdiccas ei parti Asiae, quae inter Taurum montem iacet atque Hellespontum, et illum unum opposuerat Europaeis adversariis; ipse Aegyptum oppugnatum adversus Ptolemaeum erat profectus. (in a plural form)
- (please add an English translation of this quotation)
- flor. 44 BC, Cornelius Nepos, Vitae, “Eumenes”, chapter 18, section 3:
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | Eurōpaeus | Eurōpaea | Eurōpaeum | Eurōpaeī | Eurōpaeae | Eurōpaea | |
genitive | Eurōpaeī | Eurōpaeae | Eurōpaeī | Eurōpaeōrum | Eurōpaeārum | Eurōpaeōrum | |
dative | Eurōpaeō | Eurōpaeae | Eurōpaeō | Eurōpaeīs | |||
accusative | Eurōpaeum | Eurōpaeam | Eurōpaeum | Eurōpaeōs | Eurōpaeās | Eurōpaea | |
ablative | Eurōpaeō | Eurōpaeā | Eurōpaeō | Eurōpaeīs | |||
vocative | Eurōpaee | Eurōpaea | Eurōpaeum | Eurōpaeī | Eurōpaeae | Eurōpaea |
Synonyms
- (of Europe): Eurōpensis
Descendants
References
- “Europaeus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press