Eutropius

Latin

Etymology

From Ancient Greek εὔτροπος (eútropos, morally good) +‎ -ius (masculine name suffix), the former from εὐ- (eu-, good) +‎ τρόπος (trópos, way, manner) +‎ -ος (-os, adjectival suffix).

Pronunciation

Proper noun

Eutropius m sg (genitive Eutropiī or Eutropī); second declension

  1. Flavius Eutropius (Roman historian)
    • 380 CE – 392 CE, Ammianus Marcellinus, Res Gestae 29.1.36:
       [], Eutropius Asiam proconsulari tunc obtinens potestate, ut factionis conscius arcessitus in crimen, []
      (please add an English translation of this quotation)

Inflection

Second-declension noun, singular only.

singular
nominative Eutropius
genitive Eutropiī
Eutropī1
dative Eutropiō
accusative Eutropium
ablative Eutropiō
vocative Eutropī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

References