Göktürkçe
Turkish
Etymology
Göktürk (“Celestial Turk”) + -çe (derivative suffix)
Proper noun
Göktürkçe
- Old Turkic language; the language of Göktürks.
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Göktürkçe | — |
| definite accusative | Göktürkçeyi | — |
| dative | Göktürkçeye | — |
| locative | Göktürkçede | — |
| ablative | Göktürkçeden | — |
| genitive | Göktürkçenin | — |