Gümrü
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish کومری (Gümrü), from Armenian Գյումրի (Gyumri).
Proper noun
Gümrü
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Gümrü | Gümrüler, Gümrü'ler |
| accusative | Gümrü'yü | Gümrüleri, Gümrü'leri |
| dative | Gümrü'ye | Gümrülere, Gümrü'lere |
| locative | Gümrü'de | Gümrülerde, Gümrü'lerde |
| ablative | Gümrü'den | Gümrülerden, Gümrü'lerden |
| genitive | Gümrü'nün | Gümrülerin, Gümrü'lerin |