Güneş tutulması

Turkish

Etymology

From Güneş (“Sun”) +‎ tutulma (“eclipse”) +‎ -sı (suffix used with compound nouns).

Pronunciation

  • IPA(key): [ɟynɛʃ tutuɫmasɯ]

Noun

Güneş tutulması

  1. solar eclipse

Declension

Declension of Güneş tutulması
singular plural
nominative Güneş tutulması Güneş tutulmaları
definite accusative Güneş tutulmasını Güneş tutulmalarını
dative Güneş tutulmasına Güneş tutulmalarına
locative Güneş tutulmasında Güneş tutulmalarında
ablative Güneş tutulmasından Güneş tutulmalarından
genitive Güneş tutulmasının Güneş tutulmalarının

Derived terms

  • halkalı Güneş tutulması
  • kısmî Güneş tutulması
  • tam Güneş tutulması

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.