Güney
See also: güney
Turkish
Etymology
From güney.
Pronunciation
- IPA(key): /ɟy.nɛj/
Proper noun
Güney
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Güney | Güneyler |
| accusative | Güney'i | Güneyleri |
| dative | Güney'e | Güneylere |
| locative | Güney'de | Güneylerde |
| ablative | Güney'den | Güneylerden |
| genitive | Güney'in | Güneylerin |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Güney'im | Güneylerim Güney'lerim |
| senin (your) | Güney'in | Güneylerin Güney'lerin |
| onun (his/her/its) | Güney'i | Güneyleri Güney'leri |
| bizim (our) | Güney'imiz | Güneylerimiz Güney'lerimiz |
| sizin (your) | Güney'iniz | Güneyleriniz Güney'leriniz |
| onların (their) | Güney'i Güneyleri Güney'leri |
Güneyleri Güney'leri |
Derived terms
- Güneyli