Guorthegirnus
Latin
Alternative forms
- Gurthigernus
- Vertigernus, Vurtigernus, Wertigernus (Medieval Latin)
- Vortigernus
Etymology
Borrowed from Old Welsh Guorthigirn, from Proto-Brythonic *Gworθɨɣern.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɡʷɔr.tʰɛˈɡɪr.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ɡʷor.t̪eˈd͡ʒir.nus]
Proper noun
Guorthegirnus m sg (genitive Guorthegirnī); second declension
- (Medieval Latin) a male given name, equivalent to English Vortigern
- (Can we date this quote?), Nennius, Historia Brittonum[1]:
- Hencgestus postmodum grande præparans convivium regi guorthegirno et senioribus militibus eius
- (please add an English translation of this quotation)
- (Can we date this quote?), Nennius, Historia Brittonum[2]:
- Factum est autem post mortem guorthemeri filii regis guorthegirni henegesto confortato et ad se multis iterum navibus congregatis
- (please add an English translation of this quotation)
Declension
Second-declension noun, singular only.
| singular | |
|---|---|
| nominative | Guorthegirnus |
| genitive | Guorthegirnī |
| dative | Guorthegirnō |
| accusative | Guorthegirnum |
| ablative | Guorthegirnō |
| vocative | Guorthegirne |