Hıtay
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish خطای (Hatây).
Noun
Hıtay (definite accusative Hıtay'ı, plural Hıtaylar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Hıtay | Hıtaylar |
| accusative | Hıtay'ı | Hıtayları |
| dative | Hıtay'a | Hıtaylara |
| locative | Hıtay'da | Hıtaylarda |
| ablative | Hıtay'dan | Hıtaylardan |
| genitive | Hıtay'ın | Hıtayların |
Proper noun
Hıtay
Derived terms
- Hıtayca
- Hıtaylı
- Kara Hıtay