Habsburga
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [hapsˈbʊr.ɡa]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [abzˈbur.ɡa]
Proper noun
Habsburga f sg (genitive Habsburgae); first declension
- (New Latin, nonstandard) alternative form of Habsburgus (“Habsburg (castle)”)
- 1739, Johann Christoph Pesler, De augustae gentis Austriacae ducatu et principatu in Suevia, pages 33–34:
- Nescio itaque, an tuto credi possit, quod arsenivs svlgervs et avctor anonymvs libelli cuiusdam de origine et historia archiducum Austriae scripsere, Leopoldum nostrum in inscriptione litterarum, Austriae […] ducem, […] comitem Habsburgae et Kyburgae Landgrauium Alsatiae dictum fuisse. […] Non vrgeo vehementer scriptionem, portae Naonis, Habsburgae, Kiburgae, quae vtut portus Naonis Habsburgi et Kyburgi in aliis documentis scribuntur, scribae tamen veteris vel oscitantiae, vel nouitatis et varietatis studio tribui queunt.
- I do not know then whether it is safe to believe what is written by Arsenius Sulger and the anonymous author of the pamphlet On the origin and history of the archdukes of Austria, that our Leopold was called by title duke […] of Austria, […] count of Habsburg and of Kyburg, landgrave of Alsace. […] I do not overly criticise the writing of porta Naonis [Pordenone], Habsburga, Kiburga, which are however written portus Naonis, Habsburgus and Kyburgus in other documents, albeit scribes are quite capable of being taken by some fancy for old-fashioned negligence or for novelty and variety.
Declension
First-declension noun, singular only.
| singular | |
|---|---|
| nominative | Habsburga |
| genitive | Habsburgae |
| dative | Habsburgae |
| accusative | Habsburgam |
| ablative | Habsburgā |
| vocative | Habsburga |
Adjective
Habsburga
- inflection of Habsburgus:
- nominative/vocative feminine singular
- nominative/accusative/vocative neuter plural
Adjective
Habsburgā
- ablative feminine singular of Habsburgus