Hotto

Old High German

Etymology

Prothetic form of Otto (with h-insertion) from ōt (wealth) +‎ -o (suffix forming given names). First attested in the 8th C. CE.

Proper noun

Hotto m

  1. (Bavarian) a male given name, alternative form of Otto [from 8th C. CE]

Declension

Declension of Hotto (masculine n-stem)
case singular plural
nominative Hotto Hotton, Hottun
accusative Hotton, Hottun Hotton, Hottun
genitive Hotten, Hottin Hottōno
dative Hotten, Hottin Hottōm, Hottōn

References

  • Sigmund Herzberg-Fränkel, editor (1904), “I: Dioecesis Salisburgensis: Regiones Salisburgensis et Bavarica”, in Necrologia Germaniae (Monumenta Germaniae Historica) (in Latin), Tomvs II Dioecesis Salisbvrgensis, Berolini: Apvd Weidmannos, →ISBN, →OCLC, Liber confraternitatum vetustior (784-11th C.), Monumenta Necrologica Monasterii S. Petri Salisburgensis, page 8, column 9, line 34
  • Zusammengesetzte Handschrift: Liber Confraternitatum Sancti Petri (Liber Vitae, Verbrüderungsbuch von St. Peter). Traditionen von St. Peter (Traditionscodex M) [Composite manuscript: Liber Confraternitatum Sancti Petri (Liber Vitae, Book of Brotherhood of St. Peter). Traditions of St. Peter (Tradition Codex M)] (in Latin), Salzburg, Erzabtei St. Peter, Benediktinerstift, Archiv, Hs. A 1, 784-13th C., page 6