Inous
Latin
Alternative forms
- īnōus (alternative case form)
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [iːˈnoː.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iˈnɔː.us]
Adjective
Īnōus (feminine Īnōa, neuter Īnōum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | Īnōus | Īnōa | Īnōum | Īnōī | Īnōae | Īnōa | |
| genitive | Īnōī | Īnōae | Īnōī | Īnōōrum | Īnōārum | Īnōōrum | |
| dative | Īnōō | Īnōae | Īnōō | Īnōīs | |||
| accusative | Īnōum | Īnōam | Īnōum | Īnōōs | Īnōās | Īnōa | |
| ablative | Īnōō | Īnōā | Īnōō | Īnōīs | |||
| vocative | Īnōe | Īnōa | Īnōum | Īnōī | Īnōae | Īnōa | |
References
- “Inous”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press