Ionius
Latin
Alternative forms
- īō̆nius (alternative case form)
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [iːˈoː.ni.ʊs], [iːˈɔ.ni.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iˈɔː.ni.us]
Adjective
Īō̆nius (feminine Īō̆nia, neuter Īō̆nium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | Īō̆nius | Īō̆nia | Īō̆nium | Īō̆niī | Īō̆niae | Īō̆nia | |
genitive | Īō̆niī | Īō̆niae | Īō̆niī | Īō̆niōrum | Īō̆niārum | Īō̆niōrum | |
dative | Īō̆niō | Īō̆niae | Īō̆niō | Īō̆niīs | |||
accusative | Īō̆nium | Īō̆niam | Īō̆nium | Īō̆niōs | Īō̆niās | Īō̆nia | |
ablative | Īō̆niō | Īō̆niā | Īō̆niō | Īō̆niīs | |||
vocative | Īō̆nie | Īō̆nia | Īō̆nium | Īō̆niī | Īō̆niae | Īō̆nia |
References
- “Ionius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Ionius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.