Janin
See also: -janin
Czech
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈjaɲɪn]
Adjective
Janin
- possessive of Jana: Jana's, Jane's
Declension
| singular | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | Janin | Janina | Janino | |
| genitive | Janina | Janiny | Janina | |
| dative | Janinu | Janině | Janinu | |
| accusative | Janina | Janin | Janinu | Janino |
| locative | Janině, Janinu | Janině | Janině, Janinu | |
| instrumental | Janiným | Janinou | Janiným | |
| plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | Janini | Janiny | Janina | |
| genitive | Janiných | |||
| dative | Janiným | |||
| accusative | Janiny | Janina | ||
| locative | Janiných | |||
| instrumental | Janinými | |||
Further reading
- “Janin”, in Kartotéka Novočeského lexikálního archivu (in Czech)
Finnish
Proper noun
Janin
- genitive singular of Jani