Keçiören
Turkish
Etymology
From Old Anatolian Turkish كچیوران (Kiçivirân, Kiçiören, “small ruins”). The first part is unrelated to keçi (“goat”), but rather a dissimilation of older *kiçi (“small”), from Proto-Turkic *kičüg (“small”).
Pronunciation
- IPA(key): /ce.tʃi.ø.ɾɛn/
Proper noun
Keçiören
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Keçiören | Keçiörenler |
| accusative | Keçiören'i | Keçiörenleri |
| dative | Keçiören'e | Keçiörenlere |
| locative | Keçiören'de | Keçiörenlerde |
| ablative | Keçiören'den | Keçiörenlerden |
| genitive | Keçiören'in | Keçiörenlerin |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Keçiören'im | Keçiörenlerim Keçiören'lerim |
| senin (your) | Keçiören'in | Keçiörenlerin Keçiören'lerin |
| onun (his/her/its) | Keçiören'i | Keçiörenleri Keçiören'leri |
| bizim (our) | Keçiören'imiz | Keçiörenlerimiz Keçiören'lerimiz |
| sizin (your) | Keçiören'iniz | Keçiörenleriniz Keçiören'leriniz |
| onların (their) | Keçiören'i Keçiörenleri Keçiören'leri |
Keçiörenleri Keçiören'leri |
Derived terms
- Keçiörenli
Further reading
- Nişanyan, Sevan (2010–) “Keçiören”, in Nişanyan Yeradları: Türkiye ve Çevre Ülkeler Yerleşim Birimleri Envanteri [Index Anatolicus: An inventory of place names of Turkey and surrounding countries] (in Turkish)