Kestel

See also: kestel

German

Proper noun

Kestel m or f (proper noun, surname, masculine genitive Kestels or (with an article) Kestel, feminine genitive Kestel, plural Kestels or Kestel)

  1. a surname

Turkish

Etymology

From Latin Castel

Pronunciation

  • IPA(key): /k̟ʰɛs.tʰel/

Proper noun

Kestel

  1. a district of Bursa Province, Turkey

Declension

Declension of Kestel
singular plural
nominative Kestel Kesteller
accusative Kestel'i Kestelleri
dative Kestel'e Kestellere
locative Kestel'de Kestellerde
ablative Kestel'den Kestellerden
genitive Kestel'in Kestellerin
Possessive forms of Kestel
singular plural
benim (my) Kestel'im Kestellerim
Kestel'lerim
senin (your) Kestel'in Kestellerin
Kestel'lerin
onun (his/her/its) Kestel'i Kestelleri
Kestel'leri
bizim (our) Kestel'imiz Kestellerimiz
Kestel'lerimiz
sizin (your) Kestel'iniz Kestelleriniz
Kestel'leriniz
onların (their) Kestel'i
Kestelleri
Kestel'leri 		Kestelleri
Kestel'leri

Derived terms

  • Kestelli
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.