Laconicus
Latin
Etymology
From Ancient Greek Λακωνικός (Lakōnikós, “Laconian”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɫaˈkoː.nɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [laˈkɔː.ni.kus]
Adjective
Lacōnicus (feminine Lacōnica, neuter Lacōnicum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | Lacōnicus | Lacōnica | Lacōnicum | Lacōnicī | Lacōnicae | Lacōnica | |
genitive | Lacōnicī | Lacōnicae | Lacōnicī | Lacōnicōrum | Lacōnicārum | Lacōnicōrum | |
dative | Lacōnicō | Lacōnicae | Lacōnicō | Lacōnicīs | |||
accusative | Lacōnicum | Lacōnicam | Lacōnicum | Lacōnicōs | Lacōnicās | Lacōnica | |
ablative | Lacōnicō | Lacōnicā | Lacōnicō | Lacōnicīs | |||
vocative | Lacōnice | Lacōnica | Lacōnicum | Lacōnicī | Lacōnicae | Lacōnica |
References
- “Laconicus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers