Martialis

See also: martialis

Latin

Etymology

From mārtiālis.

Pronunciation

Proper noun

Mārtiālis m sg (genitive Mārtiālis); third declension

  1. a cognomen, famously held by:
    1. Martial, a Roman poet

Declension

Third-declension noun (i-stem), singular only.

singular
nominative Mārtiālis
genitive Mārtiālis
dative Mārtiālī
accusative Mārtiālem
ablative Mārtiāle
vocative Mārtiālis

Descendants

  • Catalan: Marçal
  • English: Martial

References

  • Martialis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.