Mikligarður
Icelandic
Etymology
From Old Norse Miklagarðr.
Proper noun
Mikligarður m (proper noun, genitive singular Mikligarðs)
Declension
| indefinite singular | |
|---|---|
| nominative | Mikligarður |
| accusative | Mikligarð |
| dative | Mikligarði |
| genitive | Mikligarðs |
See also
- Kænugarður (“Kyiv”)
Further reading
- “Mikligarður” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)