Murgul
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish مورغول (Murgul).
Proper noun
Murgul
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Murgul | Murgullar / Murgul'lar |
| accusative | Murgul'ı | Murgulları / Murgul'ları |
| dative | Murgul'a | Murgullara / Murgul'lara |
| locative | Murgul'ta | Murgullarda / Murgul'larda |
| ablative | Murgul'tan | Murgullardan / Murgul'lardan |
| genitive | Murgul'ın | Murgulların / Murgul'ların |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Murgul'ım | Murgullarım Murgul'larım |
| senin (your) | Murgul'ın | Murgulların Murgul'ların |
| onun (his/her/its) | Murgul'ı | Murgulları Murgul'ları |
| bizim (our) | Murgul'ımız | Murgullarımız Murgul'larımız |
| sizin (your) | Murgul'ınız | Murgullarınız Murgul'larınız |
| onların (their) | Murgul'ı Murgulları Murgul'ları |
Murgulları Murgul'ları |
Derived terms
- Murgullu
Further reading
- Nişanyan, Sevan (2010–) “Murgul”, in Nişanyan Yeradları: Türkiye ve Çevre Ülkeler Yerleşim Birimleri Envanteri [Index Anatolicus: An inventory of place names of Turkey and surrounding countries] (in Turkish)