Mutina
See also: mutina
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmucɪna]
Proper noun
Mutina m anim (female equivalent Mutinová)
- a male surname
Declension
Declension of Mutina (masculine animate in -a)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Mutina | Mutinové |
| genitive | Mutiny | Mutinů |
| dative | Mutinovi | Mutinům |
| accusative | Mutinu | Mutiny |
| vocative | Mutino | Mutinové |
| locative | Mutinovi | Mutinech |
| instrumental | Mutinou | Mutiny |
Further reading
- “Mutina”, in Příjmení.cz (in Czech)
Latin
Etymology
From Etruscan 𐌌𐌖𐌕𐌍𐌀 (mutna). See also Motyca.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈmʊ.tɪ.na]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈmuː.t̪i.na]
Proper noun
Mutina f sg (genitive Mutinae); first declension
Declension
First-declension noun, with locative, singular only.
| singular | |
|---|---|
| nominative | Mutina |
| genitive | Mutinae |
| dative | Mutinae |
| accusative | Mutinam |
| ablative | Mutinā |
| vocative | Mutina |
| locative | Mutinae |
Descendants
- Italian: Modena
- Sicilian: Mùtina, Mòdina
References
- “Mutina”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Mutina in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.