Najwyższy

See also: najwyższy

Polish

Etymology

Literally, “Most High”.

Pronunciation

  • IPA(key): /najˈvɘʂ.ʂɘ/
  • Rhymes: -ɘʂʂɘ
  • Syllabification: Naj‧wyż‧szy
  • Homophone: najwyższy

Proper noun

Najwyższy m pers

  1. (nominalized, literary, biblical, Judaism, theology) Most High (one of the titles of God; Supreme, most magnificent)

Declension

Declension of Najwyższy
singular
nominative Najwyższy
genitive Najwyższego
dative Najwyższemu
accusative Najwyższego
instrumental Najwyższym
locative Najwyższym
vocative Najwyższy

Further reading

  • Najwyższy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • Najwyższy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.