Of
Turkish
Etymology
From Ancient Greek Ὄφιούς (Óphioús).
Pronunciation
- IPA(key): /of/
Proper noun
Of
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Of | Oflar / Of'lar |
| accusative | Of'u | Ofları / Of'ları |
| dative | Of'a | Oflara / Of'lara |
| locative | Of'ta | Oflarda / Of'larda |
| ablative | Of'tan | Oflardan / Of'lardan |
| genitive | Of'un | Ofların / Of'ların |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Of'um | Oflarım Of'larım |
| senin (your) | Of'un | Ofların Of'ların |
| onun (his/her/its) | Of'u | Ofları Of'ları |
| bizim (our) | Of'umuz | Oflarımız Of'larımız |
| sizin (your) | Of'unuz | Oflarınız Of'larınız |
| onların (their) | Of'u Ofları Of'ları |
Ofları Of'ları |
Derived terms
- Oflu