Oosterik
Dutch
Etymology
First attested as oesterwijc in 1449. A contracted compound of ooster- (“eastern, east-”) + wijk (“village, settlement”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈoːs.təˌrɪk/
- Hyphenation: Oos‧te‧rik
Proper noun
Oosterik n
References
- van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) Nederlandse plaatsnamen verklaard (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN