Oosterik

Dutch

Etymology

First attested as oesterwijc in 1449. A contracted compound of ooster- (eastern, east-) +‎ wijk (village, settlement).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈoːs.təˌrɪk/
  • Hyphenation: Oos‧te‧rik

Proper noun

Oosterik n

  1. a hamlet in Heeze-Leende, North Brabant, Netherlands

References

  • van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) Nederlandse plaatsnamen verklaard (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN