Paldo

Old High German

Etymology

From bald (bold, quick) +‎ -o (suffix forming given names). First attested in the 8th C. CE.

Proper noun

Paldo m

  1. (Bavarian) a male given name [from 8th C. CE]

Declension

Declension of Paldo (masculine n-stem)
case singular plural
nominative Paldo Paldon, Paldun
accusative Paldon, Paldun Paldon, Paldun
genitive Palden, Paldin Paldōno
dative Palden, Paldin Paldōm, Paldōn

References

  • Sigmund Herzberg-Fränkel, editor (1904), “I: Dioecesis Salisburgensis: Regiones Salisburgensis et Bavarica”, in Necrologia Germaniae (Monumenta Germaniae Historica) (in Latin), Tomvs II Dioecesis Salisbvrgensis, Berolini: Apvd Weidmannos, →ISBN, →OCLC, Liber confraternitatum vetustior (784-11th C.), Monumenta Necrologica Monasterii S. Petri Salisburgensis, page 8, column 9, line 5
  • Zusammengesetzte Handschrift: Liber Confraternitatum Sancti Petri (Liber Vitae, Verbrüderungsbuch von St. Peter). Traditionen von St. Peter (Traditionscodex M) [Composite manuscript: Liber Confraternitatum Sancti Petri (Liber Vitae, Book of Brotherhood of St. Peter). Traditions of St. Peter (Tradition Codex M)] (in Latin), Salzburg, Erzabtei St. Peter, Benediktinerstift, Archiv, Hs. A 1, 784-13th C., page 6