Panathenaica
Latin
Etymology
From Ancient Greek Παναθήναια (Panathḗnaia).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pa.na.tʰeːˈnaː.ɪ.ka]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pa.na.t̪eˈnaː.i.ka]
Proper noun
Panathēnāica n pl (genitive Panathēnāicōrum); second declension
- (historical) The Panathenaea
Declension
Second-declension noun (neuter), plural only.
| plural | |
|---|---|
| nominative | Panathēnāica |
| genitive | Panathēnāicōrum |
| dative | Panathēnāicīs |
| accusative | Panathēnāica |
| ablative | Panathēnāicīs |
| vocative | Panathēnāica |
Descendants
- Italian: Panatenee