Perşembe

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish پرشنبه

Pronunciation

  • IPA(key): /pʰɛɾ.ʃɛm.be/

Proper noun

Perşembe

  1. a town and district of Ordu Province, Turkey

Declension

Declension of Perşembe
singular plural
nominative Perşembe Perşembeler / Perşembe'ler
accusative Perşembe'yi Perşembeleri / Perşembe'leri
dative Perşembe'ye Perşembelere / Perşembe'lere
locative Perşembe'de Perşembelerde / Perşembe'lerde
ablative Perşembe'den Perşembelerden / Perşembe'lerden
genitive Perşembe'nin Perşembelerin / Perşembe'lerin
Possessive forms of Perşembe
singular plural
benim (my) Perşembe'm Perşembelerim
Perşembe'lerim
senin (your) Perşembe'n Perşembelerin
Perşembe'lerin
onun (his/her/its) Perşembe'si Perşembeleri
Perşembe'leri
bizim (our) Perşembe'miz Perşembelerimiz
Perşembe'lerimiz
sizin (your) Perşembe'niz Perşembeleriniz
Perşembe'leriniz
onların (their) Perşembe'si
Perşembeleri
Perşembe'leri 		Perşembeleri
Perşembe'leri

Derived terms

  • Perşembeli
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.