Philistaeus
Latin
Alternative forms
- Philisthaeus
- Philistiim, Philisthiim (indeclinable)
- Philistīnus
Etymology
Borrowed from Ancient Greek Φιλισταῖος (Philistaîos), in turn from Biblical Hebrew פְּלִשְׁתִּי (Peliští)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pʰɪ.lɪsˈtae̯.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [fi.lisˈt̪ɛː.us]
Proper noun
Philistaeus m
- (Late Latin) a Philistine
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | masculine | feminine | ||
| nominative | Philistaeus | Philistaea | Philistaeī | Philistaeae | |
| genitive | Philistaeī | Philistaeae | Philistaeōrum | Philistaeārum | |
| dative | Philistaeō | Philistaeae | Philistaeīs | Philistaeīs | |
| accusative | Philistaeum | Philistaeam | Philistaeōs | Philistaeās | |
| ablative | Philistaeō | Philistaeā | Philistaeīs | Philistaeīs | |
| vocative | Philistaee | Philistaea | Philistaeī | Philistaeae | |
Descendants
- → German: Philister
- → English: Philister
- English: Philistine (influenced)
- → English: Philister
- → Italian: filisteo
References
- “Philistaeus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Philistaeus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.