Reconstruction:Old Dutch/bladon
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *bladōn. Equivalent to *blat (“leaf”) + -on.
Verb
*bladon
Inflection
Conjugation of *bladon (weak class 2)
| infinitive | *bladon | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *blado, *bladon | *bladoda |
| 2nd person singular | *blados | *bladodos |
| 3rd person singular | *bladot | *bladoda |
| 1st person plural | *bladon | *bladodon |
| 2nd person plural | *bladot | *bladodot |
| 3rd person plural | *bladont | *bladodon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *blade | *bladodi |
| 2nd person singular | *bladis | *bladodis |
| 3rd person singular | *blade | *bladodi |
| 1st person plural | *bladin | *bladodin |
| 2nd person plural | *bladit | *bladodit |
| 3rd person plural | *bladin | *bladodin |
| imperative | present | |
| singular | *blado | |
| plural | *bladot | |
| participle | present | past |
| *bladondi | *bladot, *gibladot | |