Reconstruction:Old Dutch/diepon
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *deupōn. Equivalent to diep (“deep”) + -on.
Verb
*diepon
Inflection
Conjugation of *diepon (weak class 2)
| infinitive | *diepon | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *diepo, *diepon | *diepoda |
| 2nd person singular | *diepos | *diepodos |
| 3rd person singular | *diepot | *diepoda |
| 1st person plural | *diepon | *diepodon |
| 2nd person plural | *diepot | *diepodot |
| 3rd person plural | *diepont | *diepodon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *diepe | *diepodi |
| 2nd person singular | *diepis | *diepodis |
| 3rd person singular | *diepe | *diepodi |
| 1st person plural | *diepin | *diepodin |
| 2nd person plural | *diepit | *diepodit |
| 3rd person plural | *diepin | *diepodin |
| imperative | present | |
| singular | *diepo | |
| plural | *diepot | |
| participle | present | past |
| *diepondi | *diepot, *gidiepot | |