Reconstruction:Old Dutch/enigon
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *ainagōn. Equivalent to ēnig (“united”) + -on.
Verb
*ēnigon
Inflection
Conjugation of *ēnigon (weak class 2)
| infinitive | *ēnigon | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *ēnigo, *ēnigon | *ēnigoda |
| 2nd person singular | *ēnigos | *ēnigodos |
| 3rd person singular | *ēnigot | *ēnigoda |
| 1st person plural | *ēnigon | *ēnigodon |
| 2nd person plural | *ēnigot | *ēnigodot |
| 3rd person plural | *ēnigont | *ēnigodon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *ēnige | *ēnigodi |
| 2nd person singular | *ēnigis | *ēnigodis |
| 3rd person singular | *ēnige | *ēnigodi |
| 1st person plural | *ēnigin | *ēnigodin |
| 2nd person plural | *ēnigit | *ēnigodit |
| 3rd person plural | *ēnigin | *ēnigodin |
| imperative | present | |
| singular | *ēnigo | |
| plural | *ēnigot | |
| participle | present | past |
| *ēnigondi | *ēnigot, *giēnigot | |