Reconstruction:Old Dutch/sigan
Old Dutch
Etymology
From Proto-Germanic *sīganą.
Verb
*sīgan
Conjugation
Conjugation of *sīgan (strong class 1)
| infinitive | *sīgan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *sīgo, *sīgon | *sēg |
| 2nd person singular | *sīgis | *sigi |
| 3rd person singular | *sīgit | *sēg |
| 1st person plural | *sīgun | *sigon |
| 2nd person plural | *sīgit | *sigot |
| 3rd person plural | *sīgunt | *sigon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *sīge | *sigi |
| 2nd person singular | *sīgis | *sigi |
| 3rd person singular | *sīge | *sigi |
| 1st person plural | *sīgin | *sigin |
| 2nd person plural | *sīgit | *sigit |
| 3rd person plural | *sīgin | *sigin |
| imperative | present | |
| singular | *sīg | |
| plural | *sīget | |
| participle | present | past |
| *sīgandi | *sigan, *gisigan | |