Reconstruction:Old Dutch/willigon
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *willīgōn. Equivalent to willig (“willing, voluntary”) + -on.
Verb
*willigon
Inflection
Conjugation of *wīlligon (weak class 2)
| infinitive | *wīlligon | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *wīlligo, *wīlligon | *wīlligoda |
| 2nd person singular | *wīlligos | *wīlligodos |
| 3rd person singular | *wīlligot | *wīlligoda |
| 1st person plural | *wīlligon | *wīlligodon |
| 2nd person plural | *wīlligot | *wīlligodot |
| 3rd person plural | *wīlligont | *wīlligodon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *wīllige | *wīlligodi |
| 2nd person singular | *wīlligis | *wīlligodis |
| 3rd person singular | *wīllige | *wīlligodi |
| 1st person plural | *wīlligin | *wīlligodin |
| 2nd person plural | *wīlligit | *wīlligodit |
| 3rd person plural | *wīlligin | *wīlligodin |
| imperative | present | |
| singular | *wīlligo | |
| plural | *wīlligot | |
| participle | present | past |
| *wīlligondi | *wīlligot, *giwīlligot | |