Reconstruction:Old Dutch/writan
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *wrītan.
Verb
*wrītan
Conjugation
Conjugation of *wrītan (strong class 1)
| infinitive | *wrītan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *wrīto, *wrīton | *wrēt |
| 2nd person singular | *wrītis | *writi |
| 3rd person singular | *wrītit | *wrēt |
| 1st person plural | *wrītun | *writon |
| 2nd person plural | *wrītit | *writot |
| 3rd person plural | *wrītunt | *writon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *wrīte | *writi |
| 2nd person singular | *wrītis | *writi |
| 3rd person singular | *wrīte | *writi |
| 1st person plural | *wrītin | *writin |
| 2nd person plural | *wrītit | *writit |
| 3rd person plural | *wrītin | *writin |
| imperative | present | |
| singular | *wrīt | |
| plural | *wrītet | |
| participle | present | past |
| *wrītandi | *writan, *giwritan | |