Reconstruction:Proto-Celtic/ɸaremertom
Proto-Celtic
Etymology
From *ɸare- + Proto-Indo-European *(s)mer- (“to allot”) + *-tom (verbal noun suffix), according to Vendryes.[1]
Schumacher prefers *ɸare- + *eni- + *ber- + *-tom.
Noun
*ɸaremertom n[2]
Inflection
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | *ɸaremertom | *ɸaremertou | *ɸaremertā |
| vocative | *ɸaremertom | *ɸaremertou | *ɸaremertā |
| accusative | *ɸaremertom | *ɸaremertou | *ɸaremertā |
| genitive | *ɸaremertī | *ɸaremertous | *ɸaremertom |
| dative | *ɸaremertūi | *ɸaremertobom | *ɸaremertobos |
| locative | *ɸaremertei | *? | *? |
| instrumental | *ɸaremertū | *ɸaremertobim | *ɸaremertūis |
Descendants
- Proto-Brythonic: *armerθ
- Old Irish: airmert
References
- ^ Vendryes, Joseph (1937) “Variétés étymologiques”, in Etudes Celtiques (in French), volume 2, number 3, , →ISSN, pages 127–136
- ^ Matasović, Ranko (2009) “*fare-mert-o-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, page 124