Reconstruction:Proto-Celtic/bussus
Proto-Celtic
Etymology
Uncertain, possibly a sound-symbolic word.[1]
Noun
*bussus m
Inflection
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | *bussus | *bussū | *bussowes |
| vocative | *bussu | *bussū | *bussūs |
| accusative | *bussum | *bussū | *bussuns |
| genitive | *bussous | *bussous | *bussowom |
| dative | *bussou | *bussubom | *bussubos |
| locative | *? | *? | *? |
| instrumental | *bussū | *bussubim | *bussubis |
Descendants
- ⇒ Proto-Brythonic: *gweβus
- Middle Irish: bus (poetic)
- Gaulish: *bussus
- ⇒ Gaulish: bussumāros (epithet of Jupiter)
References
- ^ Delamarre, Xavier (2003) “bussu-”, in Dictionnaire de la langue gauloise: une approche linguistique du vieux-celtique continental [Dictionary of the Gaulish language: A linguistic approach to Old Continental Celtic] (Collection des Hespérides; 9), 2nd edition, Éditions Errance, →ISBN, page 95