Reconstruction:Proto-Celtic/kʷennoreigom
Proto-Celtic
Etymology
From *kʷennom (“head”) + *-reigom (“binding”).
Noun
*kʷennoreigom n
Inflection
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | *kʷennoreigom | *kʷennoreigou | *kʷennoreigā |
| vocative | *kʷennoreigom | *kʷennoreigou | *kʷennoreigā |
| accusative | *kʷennoreigom | *kʷennoreigou | *kʷennoreigā |
| genitive | *kʷennoreigī | *kʷennoreigous | *kʷennoreigom |
| dative | *kʷennoreigūi | *kʷennoreigobom | *kʷennoreigobos |
| locative | *kʷennoreigei | *? | *? |
| instrumental | *kʷennoreigū | *kʷennoreigobim | *kʷennoreigūis |
Reconstruction notes
The Irish and Middle Welsh words were linked together by Schrijver.[1]
Descendants
- Proto-Brythonic: *pennruɨɣ
- Middle Welsh: penrwy
- Welsh: penrhe, penre
- Middle Welsh: penrwy
- Middle Irish: cendrach
- Classical Gaelic: ceannrach
References
- ^ Schrijver, Peter C. H. (1995) Studies in British Celtic historical phonology (Leiden studies in Indo-European; 5), Amsterdam, Atlanta: Rodopi, page 314